Conclusie
Naast de technosfeer en biosfeer bestaat de sciencesfeer. De technosfeer en biosfeer gaan over materialisering. De sciencesfeer gaat over het niet-bouwen. Het minimaliseren van materiaalgebruik door minimaal bouwen.
Minimaal bouwen is het ontwerpen van licht gewicht constructies die inherent zijn aan het toegepaste biologische materiaal en geïnspireerd zijn door voorbeelden uit de natuur.
Minimaal bouwen is het hergebruik van gebouwen die momenteel leeg staan. Deze gebouwen zijn vaak gebouwd volgens de 5 principes van de nieuwe architectuur van Le Corbusier en zijn in wezen flexibel en herbruikbaar.
Minimaal bouwen is het ontwerpen van een vrij indeelbare plattegrond, waarbij het gebruik en functies zich in een zelforganiserend proces ontwikkelen.
Een modern gevolg van le plan-libre is ruimtelijke adaptiviteit. Ruimtelijke adaptiviteit is een interactief proces waarin het aanbod van ruimte real-time afgestemd wordt met de actuele vraag naar ruimte. Wanden komen en gaan, vloeren gaan open en dicht en passen zodoende de hoeveelheid beschikbare ruimte aan. Het staat nog in zijn kinderschoenen.
Minimaal bouwen is het ontwerpen van een architectonisch interieur dat gericht is op licht en ruimtelijke kwaliteit door gevonden eenvoud en combinatie van functies.
Minimaal bouwen is het toepassen van affordances die gedrag subtiel sturen zodat met een minimum aan materiaal gebruiksfuncties kunnen worden gerealiseerd.
Bart&Jacco stellen een repertoire op van architectonische affordances en doen dat aan de hand van onderzoek en data-analyse.
Form follows function. Function follows behavior.